Je hebt het misschien al gemerkt dat we online zijn gegaan, terwijl de website en andere aspecten nog enigszins incompleet zijn. Dit is deels omdat we voelden dat we niet langer konden wachten met online gaan, maar het heeft ook een andere reden. We willen je vertellen over twee concepten die mogelijk nog niet iedereen kent: crip time, en access intimacy. Omdat de meesten in ons collectief naast trans ook gehandicapt zijn, zijn deze termen en hier uiting aan geven belangrijk voor ons.
Access intimacy is dat ongrijpbare, moeilijk te beschrijven intieme gevoel dat je kan voelen als gehandicapt persoon wanneer iemand jouw toegankelijkheid behoeften snapt, en er rekening mee houdt.
Access Intimacy
Wat is access intimacy? Vertaald naar het Nederlands is dit ‘de intimiteit van toegankelijkheid’. Access intimacy is een term gecreëerd door Mia Mingus, een queer gehandicapte vrouw van kleur. Access intimacy is dat ongrijpbare, moeilijk te beschrijven intieme gevoel dat je kan voelen als gehandicapt persoon wanneer iemand jouw toegankelijkheid behoeften snapt, en er rekening mee houdt. Dit gevoel is een comfort dat kan bestaan tussen gehandicapte mensen, en tussen niet-gehandicapte en gehandicapte mensen. Het kan ook gebruikt worden om dat gevoel te beschrijven over hoe je lichaam ontspant wanneer er aan al jouw toegankelijkheid behoeften is voldaan.
Crip time beschrijft de unieke band die gehandicapte mensen hebben met tijd.
Crip Time
Wat is crip time? Eerst: Cripple, of in het Nederlands kreupel, is een woord dat niet voor niet-gehandicapte mensen is bedoeld. Net zoals bij andere specifieke gemeenschap woorden, is cripple, crip of kreupel een woord dat gehandicapte mensen voor zichzelf of binnen hun gemeenschap gebruiken.
Crip time beschrijft de unieke band die gehandicapte mensen hebben met tijd. Doordat we in een ontoegankelijke wereld leven, en omdat bepaalde taken doen er anders kan uitzien voor gehandicapte mensen door hoe hun lichaam werkt, ziet het doen van een taak en de tijd die we eraan spenderen er heel anders uit. Zo kost het veel meer tijd om met het openbaar vervoer te reizen. Ziet douchen er anders uit als je moet wachten tot je hulp er is voor je het kan doen. Of heb je gewoon wat meer tijd nodig om nieuwe dingen te verwerken omdat je moeite hebt met veranderingen. We moeten vaak veel extra stappen ondernemen en rekening houden met ons lichaam. Dat betekent ook rusten wanneer we het nodig hebben. Daarnaast kunnen we niet dezelfde 24 uur in een dag gebruiken als andere mensen. Crip time ziet er trager uit.
Wanneer je deze twee dingen combineert zie je al snel de werkwijze van De echte Gendercritici. In deze groep houden we graag constant rekening met wat de andere leden nodig hebben: of dat nu rust is, iets langzamer doen, elkaar helpen of wat anders. We checken veel bij elkaar in hierover, en veroordelen elkaar niet als dingen niet lukken, we veroordelen elkaar niet op wat onze lichamen doen. We accepteren dat dingen niet gebeuren op de snelheid die niet-gehandicapte mensen van ons verwachten omdat we gewoonweg niet dezelfde 24 uur in een dag hebben. Daarnaast hebben we ook andere taken buiten deze groep, dus kunnen we dit project gewoon niet altijd prioriteren, of we nu willen of niet.
Het duurt dus wat langer voor onze website vol is. Het duurt dus soms wat langer voor we op een artikel reageren. We proberen dus wat meer uit hoe en of dingen voor ons werken, dan andere groepen dat misschien doen.
We zijn niet alleen een groep, we zijn ook individuen met lichamen die allemaal anders werken. Rekening houden met elkaar is alleen maar een goed iets.